بررسی تأثیر جو اجتماعی مدارس بر رشد مهارت‌های اجتماعی دانش‌آموزان دختر دوره‌ی راهنمایی: مطالعه‌ی موردی شهر همدان

هدف اصلی این پژوهش بررسی تأثیر جو اجتماعی مدارس بر رشدمهارت‌های اجتماعی دانش‌آموزان دختر دوره‌ی راهنمایی شهر همدان در سال تحصیلی 90-89 می‌باشد. روش تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه‌ی آماری پژوهش شامل کلیه دانش‌آموزان دختر دوره‌ی راهنمایی شهر همدان در سال تحصیلی 90-89 که تعداد آن‌ها 12347 نفر (ناحیه یک6224 و ناحیه دو6124) می‌باشد. با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای نسبی و بر اساس فرمول تعیین حجم نمونه کرجسی و مورگان تعداد 385 نفر(ناحیه یک 196 و ناحیه دو189) به عنوان نمونه‌ی آماری انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسش نامه‌ی استاندارد توصیف جو سازمانی‌هالپین و کرافت و پرسشنامه‌ی محقق ساخته‌ی سنجش مهارت‌های اجتماعی است که برای تعیین روایی پرسشنامه مهارت‌های اجتماعی از روایی محتوایی و برای سنجش پایایی آن از آلفای کرونباخ استفاده شده است. پایایی پرسشنامه جو سازمانی و مهارت اجتماعی به ترتیب معادل 774/0 و 752/0 محاسبه گردید. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها، از شاخص­های آمار توصیفی شامل نمودار، درصد فراوانی، میانگین، انحراف استاندارد، و آزمونهای آمار استنباطی t همبسته، تحلیل واریانس طرح‌های تکراری ، رگرسیون چند گانه و چند متغیره استفاده شده است. یافته‌های پژوهش نشان داد که جو غالب مدارس از نظر دانش‌آموزان، جو باز است و بین میزان مهارت‌های اجتماعی دانش‌آموزان تفاوت معناداری وجود دارد و بالاترین میانگین متعلق به مهارت، ابراز وجود (38/20) و پایین ترین میانگین متعلق به مسئولیت پذیری (50/16) می‌باشد و جو اجتماعی باز به ترتیب قوی ترین پیش بینی کننده‌ی مثبت ومعنادار مهارت، ابراز وجود(99/0)، مهارت حل مسأله(39/0)، همکاری(33/0)، هم دلی(28/0) و مسئولیت پذیری(21/0) می‌باشد. اما جو بسته قادر به پیش بینی معنادار ابعاد مهارت اجتماعی دانش‌آموزان نیست.